شب های بی تو...

انقدر این شب ها دوست نداشتنیه که دلم نمیخواد هیچ جایی ثبت بشه! از طرفی هم حس میکنم لازمه باشه! رد پایی از روزای اینهمه عاشق بودن باید باشه تا قدر همه لحظه هارو بدونیم!

الان که دارم مینویسم یه دنیا دلتنگ و یه دنیا کلافم! کلافه از خیانتا و هرزگیای اطراف! نگران از رفتار عشقیکه ازش انتظار این کار نداشتم... خیلی سخته ندونی عشقت تونسته فکر یکی دیگرو از ذهنش بیرون کنه یانه! این توهم و فکر ناراحت تمام آرامشتو میگیره ! تمام اعتماد به نفس و خود باوریتو درگیر میکنه!

برای لذت بردن از روزها درگیرت میکنه و فکرتو میکشه میبره توی خیانت! استوریهای اون میبینی! شعرای عشقتو...

گاهی حس میکنم هیچ فکری نمیکنه راجع به اینکه من چقدر از خوندن اونا ناراحت میشم! گاهی ته دلم انقدر غمگین میشه که خودمو مقصر میدونم که چرا اینهمه باید دوسش داشته باشم! شاید مطمئن شده از دوست داشتنم... نمیدونم! شایدم همش اشتباهه و تو فکر و ذهن اون هیچ راه برگشتی به گذشته نیست ! اما لایک و فالو ...

حتی نمیخوام مرورش کنم این بخش عذاب آور لعنتیه رابطرو!

دلتنگی دلتنگی ! تمام حس درونیمو پر کرده!

از فشار اتفاقات هفته اخیر من دوباره..... بالا پایین شدن فشار خونم و تمام استرسا و ناراحتیا باعث شد تنظیم بدنم بهم بخوره و آستانه تحملم اینهمه کم شه!

خدا جونی پشتم باش لطفا من جدی جدی از تمام اتفاقای دوست نداشتنی وحشت دارم! مواظبمون باش! مواظب عشقمون باش! خودت میدونی چی تو دلمه پس عین شیر مراقبش باش... میدونی اون عطیقه ی دوست داشتنی همه عمرمه! با همه ناراحتیاو دلخوریا یه تار موش با دنیا عوض نمیکنم!

نیاد روزیکه به بی ارزشترین چیز عوضم کرده باشه...

چقدر منفی ام! چقدر ناراحت! چقدر این شبا نخواستنیه... لطفا تموم شین