بهش مسیج دادم گفتم نریم عمارت تکراری شه واسه عکسای عروسیمون
بعد جمله ی خودمو دوباره خوندم
عروسیمون!
چقدر شیرینِ! عین یه خواب شیرینِ ....
آدم از دنیا چی میخواد جز همین همراهی و بودن و حسای خوب!
انقدر کنارهم بودنمون از روزای اول برام بزرگ و رویایی بود که هنوز به جدی شدنش فکر میکنم تو مقیاس باورم نمیگنجه!
خدایا جدی جدی تو منو به یکی از آرزوهای بزرگم رسوندی و تا آخر عمر ممنونتم...
هنوز تو ناباوری این روزام و به شدت بهت زده و گیج
حرفاش، مسئولیت پذیریاش، همراهیاش منو مطمئن میکنه که خدا عاشقم بوده که نفس سر راهم گذاشت! اونم با اون شرایط...
خدایا شکرت واسه همه روزای قشنگمون و کمکمون کن از سختیای زندگی باکمک هم راحت بگذریم... مراقب خانواده هامون باش لطفاً