تاحالا عاشق شدی؟...

خدایا شکرت ... به اندازه یه عمر شکرت که مارو سرراه هم قرار دادی

الانکه مینویسم نیم ساعتی هستکه مثه فرشته ها خوابیدی و من تو فکر و رویای بودنت تو زندگیم دارم تاب میخورم و کیف میکنم...

نمیخوام از وسعت نگرانی و استرسم بگم چون تلخه و حتی گذرش از ذهن آزارم میده! فقط میگم خداجونی توکه شاهد و ناظر کل این سالهای زندگیم بودی، توییکه میدونی من عاشقشم! توکه میدونی فقط ازت زندگی اروم و عشق خواستم... مراقبش باش!

اون یکی یه دونه همه هستیه منه! 

قرار گذاشتیم صبح بیام بریم باهم سر ساختمون و دنبال خورده کاریا که هم ببینمت هم... ببینمت

یه ترس بزرگ دارم از یکماه نبودنت! واقعا عذاب اوره حتی نمیخوام بهش فکر کنم!

همیشه تو زندگیم کارای سخت خوب انجام دادم! هیچوقت نگفتم سخته نمیشه! نمیتونم! ولی این یکماه تصور نبودنت، ندیدنت، لمس نکردنت انقدر سخت هستکه نمیتونم بهش فکر کنم! ساعتها جلوی تلویزیون خیره به تلویزیون دراز کشیده بودم و به هیچی فکر نمیکردم! فقط گوشه ذهنت ایستاده بودی و با تمام نگرانیم چند هفته ایندمو تصور میکردم بدون تو!

میدونی! انقدر حضورت ارامشه! انقدر دوست داشتنیه! انقدر خواستنی و عشقه که مست حضورتم!... دلم کوچولو شده! طاقت دوری و ندیدن نداره...

این روزاکه مینویسم، از هر وقتی بیشتر مطمئنم که عاشقانه دوست دارم؛ این روزا بیشتر مطمئنم که دلم تا ابد بودنتو میخواد؛ مطمئنم واسه داشتنت حاضرم ده ها سال از عمرمو بدم ولی کنارم باشی

باهم لذت ببریم ! کیف کنیم! عشق کنیم... جوریکه انگار تاحالا زندگی نکردیم... میخوام به خداهم ثابت کنم من واقعا ازش عشق خواستم... تورو خواستم! اونم داد... آرزوی محال من حالا دارمت... حالا آرزو میکنم تا همیشه کنارم باشی پشتم باشی عشقم باشی زندگیم باشی... رنگین کمون زندگیم! آب زلال روح تو! عشق و غرور سبوی تو... راه تو دارد این دلم! ای همگان بسوی تو...

خداجونم مارو واسه هم حفظ کن نگهدار اصن مارو بچسبون بهم و حسابی مواظبمون باش... قول میدم همیشه مراقب عشقمون باشم...